Bedankje

Beste mensen,

Vandaag 25-03-2014 is het precies een maand geleden dat Janet is overleden. We waren van plan om heel lang een blog bij de houden om iedereen op de hoogte te houden van het ziektebeeld, helaas mocht dit niet zo zijn.

Nu willen wij via het blog iedereen bedanken voor de vele kaarten, berichten, bloemen, bezoekjes, beterschapswensen en alle andere lieve steunbetuigingen tijdens het ziekbed. En natuurlijk iedereen die bij de crematie aanwezig was.

Janet haar wens om geen bloemen te geven bij de crematieplechtigheid, maar om een schenking te doen aan het K.W.F. heeft het grote bedrag van € 531,33 bijeen gebracht. Waarvoor dank namens het K.W.F.

De urn met de as van Janet zal ter zijner tijd worden bijgezet in de urnentuin op de begraafplaats in Meppel.

Groeten:
Tjarko, Marije en Mark, Daan.

Udate twee

Hallo allemaal,

Maandag was een zeer hectische dag met veel zorg zware gesprekken met arts en maatschappelijke werk.

's Avonds werd Janet erg benauwd en kon ze het slijm niet meer ophoesten en hebben we de huisartstenpost gebeld, er kwamen 2 doktoren die de situatie bekeken hebben.

Ze hebben een extra dosis morfine gegeven en een oxazepam waardoor Janet weer rustig werd.

Voor het slapen kon er nog een keer morfine gegeven worden.

Om half elf gingen we slapen.  Dinsdagmorgen om 7 uur belde Janet mij wakker  omdat ze weer benauwd was. Ik mocht haar weer een dosis morfine geven en het rustgevende pilletje. Daar viel ze weer van in slaap en ben ik ook weer naar bed gegaan tot kwart voor negen. Toen sliep ze nog maar om negen uur werd ze wakker, weer zo benauwd en vroeg ze om een ambulance omdat zij  ze niet langer meer kon.

Gelukkig belde de huisarts op dat moment met informatie over het gesprek van maandag.

De dokter had drie voorstellen waar wij rustig even over na konden denken. Het was ook het tijdstip van verzorging, en daarbij was ook iemand van het specteam. Die heeft contact opgenomen met de huisarts en de situatie beschreven, toen is samen met Janet besloten om haar een slaapmiddel te geven.

Om alles verder even kort samen te vatten:

Het middel is toegediend, en wij: Janet, Marije, Daan Mark en ik hebben ruim de tijd gehad om heel fijn afscheid te nemen voor Janet in slaap viel.

's Avonds is Janet om kwart voor elf in alle rust en zonder pijn overleden.

Precies zoals haar bedoeling was.

Dank voor het lezen en medeleven in de afgelopen tijd. Janet (en wij) hebben hier veel aan gehad.

Hierbij wou ik het laten.

Marije, Daan Mark en Tjarko

Update

Hallo, eventjes bijpraten

Allereerst natuurlijk bedankt voor de reacties!
Het is een hele drukke week geweest met veel gesprekken met thuiszorg, maatschappelijk werk en de huisarts.
Janet blijft rustig door-kabbelen. Eten en drinken gaat  best wel goed. 's Nachts doorslapen gaat ook steeds beter. De longarts heeft van de week nog contact gehad met ons over een eventuele chemotherapie, maar hij is van mening dat Janet lichamelijk nog te zwak is. Ze heeft geen pijn door de morfine die ze via een cassette toegediend krijgt.
Van de morfine wordt ze wel misselijk maar daar heeft ze weer een ander medicijn tegen.
Thuiszorg is nu goed voor elkaar, 2 x per dag komen ze voor de zorg en we kunnen 24 uur per dag iemand bereiken.
Het wassen is erg vermoeiend voor Janet.
Vandaag kwam de thuiszorg met een zeer goed voorstel: ze willen morgen (maandag 24-02) met de huisarts gaan overleggen of Janet misschien in een rolstoel kan zitten, zodat ze lekker een keer naar buiten kan.
Of in ieder geval uit bed.
Mocht de huisarts het hier mee eens zijn krijgen we dus een tillift in huis met een rolstoel.
Tot zover.
Kaartjes ontvangen vindt Janet nog steeds erg leuk.
Ik zet hier geen adres bij maar je kan het natuurlijk wel even doorgeven aan voor jou bekende mensen.

Groeten van ons.

Voorgeschiedenis

Ik wil proberen om dit blog bij te gaan houden over de problemen met de gezondheid van Janet, zodat iedereen die er belangstelling voor heeft het een beetje kan volgen.

Het is een beetje eenvoudiger dan steeds maar berichtjes en mails te moeten beantwoorden.

Dank voor de overweldigende belangstelling tot nu.

Janet had al een poosje problemen met haar gezondheid: pijn in de rug en erg vermoeid.

Ze maakte zich zorgen over het borstonderzoek van november 2013.

Uit dit onderzoek is niets verontrustends naar voren gekomen.

Een bultje op haar schouder werd door de huisarts als ongevaarlijk vetbultje beoordeeld. Verder werd er gedacht dat het ziektebeeld te maken had met wat ons allemaal in 2013 was overkomen. Hoef ik mij verder niet over uit te laten.

We hebben gesprekken gehad met GGZ-arts en logopedie is er aan te pas gekomen omdat de stem van Janet wegviel. Dit alles leidde niet tot verbetering van de gezondheid.

Vrijdag 31 januari moest Janet weer naar de huisarts voor die vetknobbel, nu om hem weg te laten halen, de huisarts sneed in de schouder maar er kwam eigenlijk alleen maar bloed.
Toen is besloten om er maandag 3 februari naar te laten kijken door een internist in het ziekenhuis in Meppel.
Op zondag kon Janet steeds slechter lopen deze dag zijn we nog doorgekomen maar maandagmorgen ging het echt niet meer en is Janet met de ambulance naar het ziekenhuis vervoerd.
Via de eerste hulp ging het in een stroomversnelling, bloedonderzoek, biopten genomen van de vetbult en een van een ander plekje op de huid, 's middags MRI Scan van de rug, 's avonds gesprek met de neuroloog. Die vertelde ons dat uit de MRI scan was gebleken dat Janet een tumor had zitten bij de zevende wervel en die drukte op de zenuwbaan naar de benen, vandaar dat ze niet meer kon lopen.
De volgende dag MRI scan van hoofd en CT scan van buik en longen. Daarvan kregen we dezelfde avond de uitslag te horen. Die was niet goed. Er zaten eigenlijk best veel uitzaaiingen.
Als behandelmethode werd er voor gekozen om de tumor in de rug te gaan bestralen om te proberen een dwarslaesie te voorkomen. Dit hield in dat we 5 keer naar Zwolle moesten ingaande woensdag 4 februari.
Op vrijdag 7 februari is er besloten om de lymfklieren aan de voorkant ook mee te nemen in de bestraling, omdat die voor erge benauwdheid zorgden.
Die 5 bestralingen hebben een beetje verbetering gezorgd voor wat betreft het loshoesten van slijm, maar gevoel in de benen is nog steeds minimaal. Janet kan de benen en voeten niet bewegen. Op vrijdag 14 februari is Janet weer thuis gebracht en met heel veel zorg thuis hopen we met z'n allen dat we nog een tijd van elkaar kunnen genieten.

Tot zover in grote lijnen wat er tot nu in zeer korte tijd is gebeurd.
Als je wilt reageren doe dit dan alsjeblieft via dit blog.
En als je wilt: een kaartje ontvangen vindt ze geweldig en wordt enorm gewaardeerd.